Bugüne En Uzak Gün; Dün.

Bir kızı seversin, peşinden koşarsın, aşık olursun , sevdirirsin kendini, mutluluğun tavan yapar, hayatta ki en mutlu insan kimdir ihtimaline o ve sen i koyarsın. Sonra işler kötüye gitmeye başlar , acılı sancılı dönemler geçirirsin , yürümeyeceğine inanmak istemezsin , hissizleşirsin sonra , üzülürsün bazen , sonra üzülemezsin bir yerden sonra his kavramın kaybolur, sadece üzülmek değil mutlu da olamazsın , heyecanlanamazsın mesela.Kaybedenler Kulübü ' nü izlemişsindir gereğinden fazla bünyene nüfuz etmiştir ya da Zakkum dinliyorsundur durmaksızın.

Bunlardan bağımsız , tuttuğun takım yeşil saha da yapamamışsa da elinden geleni , yine de Galatasaray Bayrağı'nın dalgalandığı her seni sevmeler cumhuriyetinde baskette engelsizde voleybolda futbolda aldığın her sayı , isyankar bir yumruk olup kalkar ya havaya hani, hiç bir şeye değişilmez senin sevgin bu dünyada diye besteye girilir çokça gırtlaklar patlatılırcasına çekilen üçlünün peşi sıra. İşte renksiz yaşamımız bir çift renkle hayat bulur bu zamanlarda , dost simalarda hayatın belki de başka hiç bir evresinde göremeyeceğin o gülüşü görürsün ; mutluluğu. Mutluluğu hissedersin damarlarında , hayat bazen sana git demez ama sen gidersin sorgulamadan, düşünmeden boynunda sarı kırmızı atkınla düşersin yollara.

Senin peşinde birer mutluluk simyacısı olan bu bünyeler , mutluluğunu doruklarda , hüznünü diplerde yaşayarak kolkola olacaklar yine; yeni sezonda yeni umutlarla .

Uğrunda verdiğimiz inatçı kavga hiç bitmeyecek ; Galatasaray!