Dün gözlerinde gördüm 5 yaşında bir çocuğun,
Galatasaraylılığın onun yaşı için ne demek olduğunu!
Üzerine giymişti sarı kırmızı formasını ve arkadaşlarına bağırıyordu ince sesiyle,
‘’Babam dedi ki arkadaşlarına uyup da toz toprak ile formanı kirletme’’ diye!
Tanıştım çocukla hemen tabi,
Aldım yanıma ve oturduk parkın girişinde bulunan banklara!
Nedir dedim ismin ve nedir senin bu forma sevgin,
Anlat da iki Galatasaraylı birlikte muhabbet edelim!
Ufaklığın adı Oktay’dı,
Onun için tozdan topraktan formasını korumaktı forma aşkı!
Babasının ‘’bugün toz toprak yarın leke çalmak isteyenler olur formana,
Sakın bunu unutma’’ öğüdünü anlattı bana!
Aferin ufaklık dedim,
Küçük yaşlarda fanatizmi değil,
Galatasaray aşkını yüreğine işleyen babasına saygılarımı iletmesini istedim!
Formasıyla arkadaşlarının yanına koştururken,
Arkasında 10 numara ve Oktay yazısına takılıp,
Yüreğim yangın yeri onu izledim!
Sonra düşündüm kendimce,
Bu yüce sevgi bu paha biçilemez aşk ne güzel değil mi diye!
Sonra da içim burkuldu,
İki satılık yazar, birkaç kendini bilmeze bu aşkı bu sevdayı koruyamamamızı düşündükçe!
Daha ilk günden eleştirirken basın canımız kanımız Arda’mızı,
Hedef tahtası yapmaya hazırlanırken yeni hocamızı!
Hazırlık maçlarını örnek tutarak işlerken taraftarımızı,
Sessizliğimize, yetersiz tepkilerimize ağladım!
5 yaşında formana leke çalanlara şimdiden izin vermemeyi öğrenen Oktay,
25 yaşındaki bana 35 yaşındaki Ali ağabeye, 55 yaşındaki Osman dayıya ders değil mi?
Nedir bu üzerimizdeki ölü toprağı bu aşk bizim değil mi,
Yoksa başarılara doyduk nasıl olsa sessizliği mi!
Belki bir gün Oktay da 10 numaralı formasıyla sahalarda Galatasarayım için top koşturacak,
Belki bizim çocuklarımızda tribünlerde Oktay’ı izleme fırsatı bulacak!
Ama biliyorum ki bizler böyle örnek olmaya devam edersek,
Oktaylar profesyonel, gelecek taraftarımız ise endüstriyel futbolun köleleri olacak!
Gün bugün olmalı değil mi,
Şu ölü toprak silkelenip formalar artık sırta geçirilmeli!
Bu yıl işimiz çok,
Hem taraftarlık hem de Arma koruyuculuğu bizleri beklemekte,
Önce Türkiye sonra Avrupa bir kez daha Galatasaray Sevdasını damarlarına kadar hissetmeli!
Hissetmeli ki satılmış kalemler her yanlış harfte dahi alacağı tepkinin altında ezileceğini bilmeli,
Hissetmeli ki bazı garip sıfatlar Galatasaray’dan Galatasaray ruhunun satın alınamayacağını öğrenmeli!
Hissetmeli ki sahaya çıkan her futbolcu bu formanın kutsallığını bilmeli,
Ama en önce şu ölü toprak serpilip 7 den 70 e Galatasaray taraftarı bu sevdanın büyüklüğünü hissetmeli..!
Saygılar,
Orkun UZUNALAN 17.07.09
Galatasaraylılığın onun yaşı için ne demek olduğunu!
Üzerine giymişti sarı kırmızı formasını ve arkadaşlarına bağırıyordu ince sesiyle,
‘’Babam dedi ki arkadaşlarına uyup da toz toprak ile formanı kirletme’’ diye!
Tanıştım çocukla hemen tabi,
Aldım yanıma ve oturduk parkın girişinde bulunan banklara!
Nedir dedim ismin ve nedir senin bu forma sevgin,
Anlat da iki Galatasaraylı birlikte muhabbet edelim!
Ufaklığın adı Oktay’dı,
Onun için tozdan topraktan formasını korumaktı forma aşkı!
Babasının ‘’bugün toz toprak yarın leke çalmak isteyenler olur formana,
Sakın bunu unutma’’ öğüdünü anlattı bana!
Aferin ufaklık dedim,
Küçük yaşlarda fanatizmi değil,
Galatasaray aşkını yüreğine işleyen babasına saygılarımı iletmesini istedim!
Formasıyla arkadaşlarının yanına koştururken,
Arkasında 10 numara ve Oktay yazısına takılıp,
Yüreğim yangın yeri onu izledim!
Sonra düşündüm kendimce,
Bu yüce sevgi bu paha biçilemez aşk ne güzel değil mi diye!
Sonra da içim burkuldu,
İki satılık yazar, birkaç kendini bilmeze bu aşkı bu sevdayı koruyamamamızı düşündükçe!
Daha ilk günden eleştirirken basın canımız kanımız Arda’mızı,
Hedef tahtası yapmaya hazırlanırken yeni hocamızı!
Hazırlık maçlarını örnek tutarak işlerken taraftarımızı,
Sessizliğimize, yetersiz tepkilerimize ağladım!
5 yaşında formana leke çalanlara şimdiden izin vermemeyi öğrenen Oktay,
25 yaşındaki bana 35 yaşındaki Ali ağabeye, 55 yaşındaki Osman dayıya ders değil mi?
Nedir bu üzerimizdeki ölü toprağı bu aşk bizim değil mi,
Yoksa başarılara doyduk nasıl olsa sessizliği mi!
Belki bir gün Oktay da 10 numaralı formasıyla sahalarda Galatasarayım için top koşturacak,
Belki bizim çocuklarımızda tribünlerde Oktay’ı izleme fırsatı bulacak!
Ama biliyorum ki bizler böyle örnek olmaya devam edersek,
Oktaylar profesyonel, gelecek taraftarımız ise endüstriyel futbolun köleleri olacak!
Gün bugün olmalı değil mi,
Şu ölü toprak silkelenip formalar artık sırta geçirilmeli!
Bu yıl işimiz çok,
Hem taraftarlık hem de Arma koruyuculuğu bizleri beklemekte,
Önce Türkiye sonra Avrupa bir kez daha Galatasaray Sevdasını damarlarına kadar hissetmeli!
Hissetmeli ki satılmış kalemler her yanlış harfte dahi alacağı tepkinin altında ezileceğini bilmeli,
Hissetmeli ki bazı garip sıfatlar Galatasaray’dan Galatasaray ruhunun satın alınamayacağını öğrenmeli!
Hissetmeli ki sahaya çıkan her futbolcu bu formanın kutsallığını bilmeli,
Ama en önce şu ölü toprak serpilip 7 den 70 e Galatasaray taraftarı bu sevdanın büyüklüğünü hissetmeli..!
Saygılar,
Orkun UZUNALAN 17.07.09
Orkun abi ultrAslan Forumunun yazarlarından birisidir. Zaman zaman benzeri yazılar yazar. Yine döktürmüş. Ben de tutamadım kendimi ekledim bu yazıyı. Her Galatasaray'lı okusun diye üstüme vazife edindim. Eline Koluna Yüreğine Sağlık Orkun Abi... Ne Mutlu Galatasaraylıyım Diyene!
4 yorum / Yorum Gönder:
Çok güzel..
galatasaraylı olacak yeni nesillere ders diye okutulacak bir yazı
benzer yazılar olursa paylaşmaya devam ederiz..
çok etkileyici bir yazı..
Yorum Gönder