Parayı basanın kupayı müzeye götürdüğü günümüzde, endüstriyelleşmenin en yoğun olduğu branşlardan basketbolda, ülkeye basketbolu getirmesine rağmen son yıllarda yüzü gülmeyen Galatasaray'ımız doğru yapılanma sonucunda yıllar aradan sonra kupaya uzandı ve güldürdü bu yüzleri. Seneler önce, takımın dip yaptığı dönemlerde, rakipler büyük paralarla büyük hedeflere koşarken, 15-20 kişi dahi olsa inanan taraftarların eseridir bu başarı. Hafta içi maçlarına gelip, elle sayılabilen taraftarların başarısıdır. Arma sevdalılarının... O dönemlerde umut için elde hiç bir belirti yokken bile inanabilenlerin başarısıdır. Yenilmez Armada efsanesinin yeniden ayağa kalkacağına inananların. Bir kaç sezon önce talihsiz olayın üzerine şubeyi kapatın gitsin diyebiliyorken bugün bu noktaya geldiğimizde yanlış düşündüğümüzü anlatanların başarısıdır. Bu takım 3 sezonda öyle bir yol katetti ki inanmak gerçekten çok güç. Cem Akdağ ile başlayıp, Oktay Mahmuti ile devam eden rüyayı anlatmaya kalksak düşecektir bolca yaş gözlerden. Hakan Üstünberk gibi bir gerçeği de gözardı etmemek gerek.
13 günde kazanılması gereken 3 turnuvayı kazanan bir takıma sahibiz artık. Gerekmesi yetti de arttı bile. Sezon başından beri sadece hazırlık maçında bir kez yenilen bir efsane bu. 7 maçın 7'sini de kazanıp yoluna her alanda devam eden, yıllarca anlatılacak bir hikaye. İstiyoruz ki bu hikaye hiç bitmesin. Yenilmez armada yenilmesin, seni sevmeyen ölsün, ÖLSÜN !
Bu arada;
Koyduk
mu?
Sanırım evet !
0 yorum / Yorum Gönder:
Yorum Gönder