Harry Kewell, Lucas Neill ve İnsua'nın Vedası !

Bu isimlerin her birine ayrı ayrı veda etmek gerekirdi belki de. Ancak kulüp dahi 5 isimin arasına sıkıştırıverince böylesi gerekli oluverdi. Üçü de futbolun beşiğinden, İngiltere'den gelmişti. Ayrı ayrı kultürü olan kulüplerden gelmişlerdi. Öyle büyük maliyetleri de yoktu. Bizim onlara ihtiyacımız vardı, onların da kendini yeniden kanıtlama fırsatına ihtiyacı. Hepsi de başarılara koşacak takımda yer bulabilecek isimlerdi. Ancak olmadı. Çünkü çok kötü bir dönemde gelmişlerdi. İkisinin tecrübeleriyle, İnsua'nın da adamlığıyla bize öğreteceği çok şey vardı. Öğrenmeye açık değildik lakin. Bu takımın abisi olmayı Iğdırlı daha çok hak ediyordu çünkü. Kınayı da yakmıştı muhtemelen bu saatlerde. Bu takımın yıllardır beklediği isim eşşek katillerinin yolunu tutmuştu bu saatlerde abi(!)'nin sayesinde.

Kewell isyanıyla, sahadaki kavgasıyla, Türkçe'si "kahretsin" olan sloganıyla kalbimizde yer edinmişti. Bordeaux'a attığı golden sonra oraya örümceğin ördüğü ağ belki de bir daha hiç bu kadar ürkmeyecekti. Galatasaray'lı Kewell'dı o. Daddy Cool'du. Kalçadan çıkan şutların patent sahibiydi. Candı, kandı adamdı. Stay With Us'dı, hep bizle kalacaktı. Ama kalamadı işte. Ne yapılabilirdi ki? Bu taraftar onu unutmayacaktı. Gülüşü kimsenin aklından çıkmayacaktı. Bu bize yeterdi de artardı.

Neill'da aynı vatandaşı gibi isyan ederdi. Adardı kendini sahaya ve meşin yuvarlağa. Kavga ederdi yuvarlak top için. Ancak yanında yontulmaya müsait olmayan kalasla kavga bir yere kadar oluyordu. Olmuyordu hatta. Kavganın yanında yetenek de gerekiyordu. Bu Lucas'da vardı. Bu ülkenin gördüğü bir çok forvetten daha çok vardı Allah vergisi yetenekler. Ama artık Galatasaray'da değildi. Olmamalıydı da. Çünkü daha fazla bize benzememeliydi. Yolu açık olsundu.

İnsua gençti, yetenekliydi. O da Premier Lig mücadelesini kısa sürede almıştı. Bu takımdaki çoğu kişiden daha adamdı. Bi tarafını kaldırmaya üşenen adam olduğunu sananlara inat kırk yıllık Galatasaray'lı gibiydi. Gol olunca sevinirdi. (Evet, artık gol olunca sevinen oyuncular az olduğundan bu bile bizim için ölçüt) Kendisiyle pek tanışamamıştık ama gönderilecek en son adamlardan birisiydi. Hep böyle kalmalıydı.