Muhteşem

Ülkeye devrim amacıyla gelmiş, her yönüyle müthiş bir insan olan Frank Rijkaard gönderilmişti. Mevcut şartlarda başarılı olması imkansızdı. Ancak onun ligimizi, felsemizi değiştirmesi gerekiyordu. Kahvedeki adamdan, Ankara'daki zemine kadar her şey onun aleyhineydi. Bekledik ama olmadı. Seviyemize inse belki başarılı olurdu. Bu takım zaten her zaman başarılı olurdu. Ancak o herkesi seviyesine çıkartmaya çalıştı. Sonunda gönderildi. Gerets, Feldkamp, Cevat, Skibbe, Kaptan, Rijkaard derken hatanın başkalarında da olması gerekiyordu. Bu kişiler Adnan'lardan başkası olamazdı. Şu bir gerçekti ki futbol şubesi kötü yönetiliyordu. Ancak Galatasaray taraftarının sesini çıkaramayacağı Hagi getirildi. Evet ona Güvenimiz Sonsuz'du. Ama bu taraftar balık hafızalı değildi. Bunları bir köşeye yazıyordu. Suskunluğu, Hagi'nin bizi alıp, geçmişe götürmesiydi. Orada durması yetiyordu. Pozisyon aralarında onu görmek heyecanlandırıyordu. Tribünden bakıldığında onu orda görmek herkese güven veriyordu.

Geçtiğimiz hafta iyi oynayan, umut veren takımımız Ciga önderliğinde mabed'e çıkıyordu. Takımda mücadele daha bir farklıydı. Ya da bizlere öyle geliyordu. Bunu öğrenmek isteyen Galatasaray taraftarı maç sonunda, gelecek haftayı sabırsızlıkla bekliyordu. Başlıktaki "Muhteşem" henüz futbol için kullanılmamıştı. Yeniden Ali Sami Yen Stadı'nda olmanın nasıl bir duygu olduğu sorusuna, Hagi tarafından verilen yanıttı.

31' Maskeli
34' Juan Pablo Pino

Galatasaray 2-1 Antalyaspor