Konsantrasyon

"O gün sahaya nasıl çıktığımızı bir türlü hatırlamıyorum. Hoca bize neler yaptı inanın bilmiyorum. Ama sahaya çıktığımızda Arsenal'i bir böcek gibi görüyorduk. Çıkıp ezilmesi gereken bir takımdı. Onları hiç büyütmedik. Adamlar iyi bir takımdı. Ama öyle bir havamız vardı ki onlardan çok daha büyüktük sanki. Hiç korkmadık. Bize bir şeyler olmuştu. Herkes birbirine gözünde şimşekler çakarak bakıyordu. Sanki normal değildik. Capone'nin baldırında adale sakatlığı vardı. Normalde 2 hafta oynayamazdı, hemen tedaviye gitmesi gerekiyordu. Ama o oynayacağım diye diretti. Hoca çık dedi, çıkmadı. İnatla o haliyle oynadı. Bir de penaltı attı. Ama maç sonrasında soyunma odasında acıdan ağladı. Benim de başıma gelse ben de aynısını yapardım. Ama Capone'nin haline üzülürken, kendi omuzumun da sakatlandığını ve o halde oynadığımı soyunma odasına gittikten sonra anladım. Ben de Capone'nin yanına oturup tedavi oldum. Bu nasıl bir şey anlamadım."


Kaptan Bülent 17 Mayıs 2000 günündeki Konsantrasyonu böyle anlatıyor. Gerçekten inanılmaz bir olay. Şimdi belki takım o kadar motive olacak yapıda değil. Ama iyi bir sistem ve Yönetim - Futbolcu - Taraftar Konsantrasyonu ile bunu 10 yıl sonra tekrar başarabiliriz. Lütfen... Sadece sabır ve Konsantrasyon..